• Ο τύπος δέρματος: Άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ν’ αναπτύξουν μελάνωμα από τους ανθρώπους με σκούρο χρώμα δέρματος. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά τα άτομα με κόκκινα μαλλιά και φακίδες. Το μελάνωμα είναι πολύ σπάνιο σε σκουρόχρωμους ή ασιάτες.
• Οι σπίλοι: Όταν υπάρχουν πολλαπλοί κοινοί σπίλοι, τρεις ή περισσότεροι άτυποι σπίλοι, όπως και μεγάλοι συγγενείς σπίλοι, αυξάνεται η πιθανότητα μελανώματος στο δέρμα.
• Η έκθεση στον ήλιο: Η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο χωρίς αντηλιακό αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος. Το ηλιακό έγκαυμα αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος, και ιδιαίτερα τα ηλιακά εγκαύματα κατά τη διάρκεια της παιδική ηλικίας.
• Τεχνητό Μαύρισμα (solarium): Η έκθεση σε τεχνητή ακτινοβολία UV για μαύρισμα αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος ιδιαίτερα όταν αυτό γίνεται πριν από την ηλικία των 30 ετών.
• Οικογενειακό ιστορικό μελανώματος

Το μελάνωμα εμφανίζεται συνήθως σε προϋπάρχοντα σπίλο, μπορεί όμως να εμφανιστεί κι εξαρχής σε δέρμα που δεν έχει σπίλους. Η διάγνωση του μελανώματος βασίζεται σε:

• Κλινική εξέταση που ελέγχει την ασυμμετρία του σχήματος του σπίλου, το ασαφές περίγραμμα, το χρώμα που μπορεί να ποικίλει από την μια περιοχή στην άλλη και τη δυναμική αλλαγή του σπίλου με το χρόνο.

Πως Θεραπεύεται Το Μελάνωμα;
Δεδομένου ότι πρόκειται ουσιαστικά για καρκίνο, η χειρουργική αντιμετώπιση είναι ο κύριος τρόπος θεραπείας του μελανώματος. Ο γιατρός χρησιμοποιεί ένα νυστέρι και αφαιρεί το σύνολο της βλάβης εξασφαλίζοντας υγιή όρια του περιβάλλοντος δέρματος. Το παρασκεύασμα αποστέλλεται στο εργαστήριο, προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι όλα τα καρκινικά κύτταρα έχουν αφαιρεθεί. Μερικές φορές τα καρκινικά κύτταρα εξαπλώνονται στους γύρω λεμφαδένες, οι οποίοι είναι αδένες που απελευθερώνουν τις εκκρίσεις του ανοσοποιητικού συστήματος στην κυκλοφορία του αίματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις συστήνεται ν’ αφαιρούνται αυτοί οι λεμφαδένες, προκειμένου να μην αποστείλουν κύτταρα μελανώματος σε άλλα σημεία του σώματος.

Σε προχωρημένους καρκίνους δέρματος από μελάνωμα εφαρμόζονται η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία και η ανοσοθεραπεία. Αυτές οι θεραπείες μπορεί να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου, αλλά τα προχωρημένου σταδίου μελανώματα είναι δύσκολο να αναχαιτιστούν καθώς είναι εξαιρετικά επιθετικά. Κατά συνέπεια, η αναγνώριση των πρώιμων προειδοποιητικών σημείων είναι το κλειδί προκειμένου να σωθούν ζωές. Φυσικά, το βασικότερο για να προφυλαχθούμε από το μελάνωμα είναι ν’ ακολουθούμε τις οδηγίες των δερματολόγων και να προστατευόμαστε κατά κύριο λόγο από τον ήλιο που είναι και ο πρώτος υπαίτιος για την εμφάνιση μελανώματος στο δέρμα μαζί με την κληρονομικότητα.